این عشقه یا عادت! آن روزها را کرده . مثل کبریت کشیدن در باد دیدنت دشوار است. من به معجزه عشق ایمان دارم. میکشم آخرین کبریت خود در باد. نمی دونم چمه یه جوریم. دوست دارم داد بزنم گریه کنم دلم خالی بشه ولی نمی تونم. از این ماه ماهی که سالگرد جدای من و مجیده بدم میاد. 23 آذر پارسال بود که کات کردیم. ای کاش هیچ تقویمی 23 آذر رو نداشته باشه .

براے ڪسے ڪﮧ مے בانم لیاقتش را نבارב. اگر در این جهان کسی هست که. با دیدنش رنگ رخسارت تغییر میکند. آبرویت را به تاراج می برد. جمعه نهم فروردین ۱۳۹۲ . چهارشنبه بیست و دوم خرداد ۱۳۹۲. پس دیگه دلیلی برای آپ این وب وجود نداره. به درد امروز نمی خوره. امروز فقط تسکین دهنده ی درده. پنجشنبه بیست و ششم اردیبهشت ۱۳۹۲.

من دلم می خواهد خانه ای داشته باشم بر دوست. کنج هر دیوارش دوست هایم بنشینند آرام. هر کسی می خواهد وارد خانه پرعشق و صفایم گردد. یک سبد بوی گل سرخ به من هدیه کند. شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست. بر درش برگ گلی می کوبم. روی آن با قلم سبز بهار. تا که سهراب نپرسد دیگر. سلام دوستای خوب و مهربونم. آرزو دارم خورشید رهایت نکند.